Wanneer ik aan mijn vader denk, zie ik altijd eerst zijn ogen. Indringend blauw, zoals de hemel kan zijn op een koude winterochtend in februari. Helder, niet ijzig. Het is die kleur blauw waarmee de lucht lijkt uit te schreeuwen…
Licht
Slagregen beukt tegen ‘t badkamerraam. Het water sijpelt neerwaarts verdrietig langs het vensterglas. Ik zet de kraan van m’n nieuwe douche open. Nou ja nieuw, hij is er sinds 1993 en kent vele bewoners/gebruikers. Eerder is hij van mijn moeder…