Vakkie
Hoi, hier Vakkie. De tas van Odette. Nee, ik ben geen handtas. Ook geen rugtas, trouwens, Geen boodschappentas en ook geen gymtas. Toch zit ik daar wel regelmatig in. Ik mag alles. En ik mag overal. Mensen noemen mij een binnentas. Of een bag-in-bag. Odette noemt mij meestal haar autisten tas. Dat komt doordat ik […]
Koffertje
“Laat los!” roep ik tegen mijn rechterhand. Krampachtig in de palm gevouwen vind ik een handvat, dat weer is vastgemaakt aan een geblokt koffertje. Nijdig schop ik er tegenaan. “Oprotten nou,” zeg ik. “Ik heb honderden, misschien wel duizenden euro’s uitgegeven aan verwerking en aan therapeuten en ik ben er nu echt klaar mee. Mag […]
Winters palet van een zomerhuis
Wolken schuiven voorbij. Tussen het vele grauwe grijs, schuift af en toe een hoopvol stukje blauw voorbij. Het is ook zo weer weg, voortgejaagd door een woeste zuidwester, die over het land jaagt. Water gutst over de ramen. Al maanden. Oh wacht. Hier gaat iets heel erg fout. Dit kan helemaal niet. In een winters […]
Koffiekorporaal
Donderdagmiddag. Het is weer zover, het moet en kan niet worden uitgesteld. Ik duik met mijn neus onder de bank. Er mag wel even iets onderdoor worden geslingerd. Een stofzuiger of een swiffertje lijkt me geen overbodige luxe. Langzaam en stijf sta ik op van de bank, waar ik natuurlijk ongegeneerd languit lag te lezen. […]
Veters strikken
Er is niets zo verschillend in mijn mensenleven als het strikken van veters. Van mijn wandelschoenen, die heel anders aanvoelen als de roze Nike Airs, die ongeduldig wachten tot ze weer aan mijn voeten mogen worden geschoven. Mijn wandelveters zijn een uitdaging, elke keer weer. Glad en rond. Te kort voor een dubbele knoop. Maar […]
Bevroren water
Ergens hoor ik iemand roepen. Ik zet mijn oren op hun vertrouwde niet-luisteren stand. Ga heen zeg, het is nog veel te fijn buiten, al is het bijna donker. Op de velden liggen her en der wat groepjes ganzen in elkaar gevouwen, te dutten. Het geluid van mijn krassende schaatsen op het ijs lijkt ze […]
