De afgelopen drie dagen werd ik ondergedompeld in verhalen, in de held, het narratief en dát leren coachen. De eerste dag begonnen we met een meditatie, op een grote open vlakte. (In mijn meditatie bevond ik me op de Loonse […]
“Ga weg,” roep ik tegen de plint. Een dikke mier staat voor de ingang van het nest, dat voor de buitenwereld is verstopt maar hij en ik weten waar hij woont. Hij schudt zijn oude grijze hoofd. “Hier hebben we […]
Tussen een berg losse vellen papier, post-its, een verloren rode draad, een schrijfopdracht waarin het woord Struikenpluiker voorkomt vind ik mezelf zomaar ineens in tranen. Vandaag mag het, besluit ik. Met een woest gebaar schuif ik een tissue over mijn […]
Een grote map ligt voor mijn neus. Met informatie over het zenuwstelsel en hoe dat reageert op stress. Achterin de map zitten oefeningen om via spel ontspannen te leren omgaan met stress en te ervaren hoe je lichaam via spel […]
Krakerig stap ik mn bed uit. Niet mijn lijf kraakt mijn stem is aan de beurt. Mijn keel kriebelt, ik heb er vannacht amper van kunnen slapen. Afgelopen maandag nam ik (gulzig) een veel te grote hap van een te […]
Vorige week besloot ik in een opwelling dat een grijze spoeling in mijn haar geen kwaad kon. Meer grijs is mooier, dacht ik opgewekt. De tijd vooruit halen, zoiets. Altijd een slecht plan. Tijd is hier en nu en niet […]
Voor de ziekenhuisverhalen zijn gefingeerde namen gebruikt. Elke gelijkenis met bestaande personen berust daarmee op toeval. Mocht iemand zichzelf toch in een bepaalde situatie menen te herkennen, dan zal ik dit tegenover derden altijd blijven ontkennen.