In de verte zie ik de oudere man zitten. Op zijn rollator. “Ik snap de commotie niet zo,” bromt hij. Ik trek mijn schouders op in een onvervalst “ik weet het ook niet” gebaar en vraag aan mijn poli collega […]
“Ik kan hard gillen hoor, als het moet. Of ik ga op de grond liggen en schreeuwen.“Verbijsterd kijk ik naar het kleine vrouwtje dat in mijn rolstoel heeft plaatsgenomen. Ze heeft me net verteld dat ze is gevallen waarbij ze […]
“Zou je nu gewoon even willen meewerken met je vijfde wiel? Je sleurt nogal. Dat vindt mijn rug niet fijn,” mopper ik tegen het lege en schone ziekenhuisbed. We staan voor de lift. Drie deuren, drie kansen. Regelmatig hoor ik […]
Vindt u het spannend, meneer?”, vraag ik, terwijl we richting het OK complex lopen.“Best wel, maar het pilletje dat ik net heb gekregen helpt behoorlijk,” zegt hij hoopvol.“Wij hebben dan ook goede pillen meneer,” flap ik eruit. Ik kleur tot […]
Ik breng een patiënt naar de OK holding. Hij vind het best spannend en kletst honderduit over van alles en nog wat en ik klets lekker terug. Dat kan ik prima en ik doe er alles aan wat in mijn […]
“Vijf uur was ik in Amsterdam op vakantie,” vertelt de jonge Deen, met een beteuterd gezicht en z’n arm in het gips. Het was een vlotte reis geweest. Al gauw was het er gezellig en leuk geworden in een bar, […]
Voor de ziekenhuisverhalen zijn gefingeerde namen gebruikt. Elke gelijkenis met bestaande personen berust daarmee op toeval. Mocht iemand zichzelf toch in een bepaalde situatie menen te herkennen, dan zal ik dit tegenover derden altijd blijven ontkennen.