Het woord condoleren komt niet bij me binnen. Ik vang iets anders op en het klinkt als feliciteren. “Vertelt u het haar, of zullen wij?” vraagt de andere agent. “Laat mij maar”, antwoordt mijn moeder. Nog voor ze kan beginnen […]
Een bord spruitjes. Meer was het niet. Ik moest ze niet toen ik zestien was. Destijds vond ik alles en iedereen stom. Vooral mijn ouders. Wat ze deden en wat ze niet deden. Thuis was alles gek en het kon […]
Allerliefste mam, 21-2-2013 🎼 21-2-2022 Eenentwintig twee tweeëntwintig. Ik kan me zomaar voorstellen hoe jij de datum zou hebben uitgesproken. Samen met tweelingzus Odette. Jullie zouden er schalks bij hebben gelachen, vanwege de cijfercombinatie van allemaal tweetjes. Negen jaar ben […]
Eenendertig jaar geleden haalde ik mn rijbewijs. Op een zonnige vrijdagmorgen, in Amsterdam-West (lesdorp) waar ik nadien nooit meer heb gereden, eigenlijk. Tegen niemand had ik iets gezegd. Want het was mijn derde keer afrijden en ik was ervan overtuigd […]
De oorlog was nogal een beladen onderwerp, in mijn jeugd. Als kind kon ik voelen dat er een koude wind door de kamer blies, wanneer ’40-’45 ter sprake kwam. In mijn vaders hemelsblauwe ogen ontbrak dan de bekende twinkeling. Zowel […]
De afgelopen weken volg ik (online) lessen Interplay en doe ik oefeningen in spel, playfulness. Dat wil zeggen spel voor volwassenen, waarin ik leer onbevangen mezelf te zijn, in elke omstandigheid. De lessen geven me ruimte en bovenal verbaas ik […]
Voor de ziekenhuisverhalen zijn gefingeerde namen gebruikt. Elke gelijkenis met bestaande personen berust daarmee op toeval. Mocht iemand zichzelf toch in een bepaalde situatie menen te herkennen, dan zal ik dit tegenover derden altijd blijven ontkennen.