De overgebleven prinses laat een ander hondje zien. Waar we dachten dat Bibi zonder Bo als patat zonder mayonaise zou zijn, is Bibi uitgelaten en gedraagt zich uitgesproken.
Boven alles is Bibi een kat, vermomd als hond. Ze heeft personeel en dat zijn wij. Geen zin om te eten? Na anderhalve dag sta ik klaar met wat brokjes in mijn handen om de madam te voeren. Ze mocht eens doodgaan van de honger.
Wat natuurlijk niet zo is.
Ze begint haar draai te vinden om in haar eentje de wereld tegemoet te treden. Ze komt los, durft zelf meer. En dat doet ze met verve. Toen ik haar vandaag een ferme beklimming op de Sentiers Cotier wilde besparen en haar wilde optillen, wrong ze zich eigenhandig uit mijn handen en klom zelf omhoog.
De groeten.
’s Middags, na een kilometer of 6 in de benen, liet ze zich wél door me helpen. En waar sommige mensen aan het begin van het pad nog meewarig naar ons en dat kleine hondje hadden gekeken zag ik in de middag blikken van vertedering en bewondering richting ons zwart-witte koeienmeisje.
Het is me in deze vakantie ook volkomen duidelijk geworden waarom Bibi bijna 15 jaar geleden op mijn schoot is gesprongen en niet bij mijn mannen. Bibi en ik zijn een beetje hetzelfde afgebakken. Lekker knapperig overdwars.
Wij zijn van de eigenheid en laten ons niets vertellen, sterker nog: als je mij en Bibi goede raad geeft slaan we die in de wind, draaien onze neus om en doen het zoals we het zelf het beste weten. Het wordt me heel duidelijk voorgehouden.
Regelmatig kijk ik beteuterd waarop manlief in een deuk ligt. Een hond die mij een spiegel voorhoudt. Ik geniet met volle teugen van die gekke, rare, oude hond van mij. Moet dit hier, op Fijnbedraad? Ja.
Want misschien wordt of werd er tegen jou ook regelmatig gezegd dat je stronteigenwijs bent, dat je niet luistert en dat zulks allemaal heel vervelend en lastig is. Voor de rest van de wereld.
Dat is het dus niet. Je eigen gevoel volgen – al doet de hele wereld iets anders – is nooit vervelend of verkeerd. Dat is ook waar Fijnbedraad over gaat. Je eigen gevoel volgen, omdat het klopt en bij je past.
Je eigen keuzes maken, je eigen pad volgen is het mooiste cadeau wat je jezelf kunt gunnen. Word jij eigen-wijs genoemd? Gefeliciteerd! Er is niets mis met jou: jij volgt je eigen-wijs en dat is pure levenskunst.
Kun je nog wel een zetje in de richting van je eigen-wijs gebruiken? Neem contact met mij op. Ik help je graag je neus weer in jouw richting te zetten.
