Grasduinen

Inklokken op je binnenwereld

Een liefdevol seizoensabonnement op jezelf

Grasduinen, een liefhebberijstudie

Wie ergens in grasduint, is lekker bezig en zoekt iets uit. Iemand die aan het grasduinen is, snuffelt bijvoorbeeld boeken door of verdiept zich (oriënterend) in een bepaald onderwerp of in hoe iets werkt. Grasduinen is daarmee ook een beetje ingraven,  experimenteren. 

Zoiets kun je natuurlijk ook heel goed in en voor jezelf doen. Antwoorden vinden in jezelf is óók Grasduinen. Waarom zou je in 2025 geen liefhebberijstudie naar jezelf mogen doen?

Kers op de taart

Grasduinen kun je zien als een cadeautje. Als kers op de feesttaart die jij zelf al bent. Géén cursus, opleiding of workshop: een seizoenskaart waarmee jij elke drie maanden één ochtend uit de mallemolen stapt om je eigen ritme te bepalen.

Waarom wil je grasduinen?

  • Om te voorkomen dat leuke plannetjes die je al had sneuvelen door de waan van alledag.
  • Kwalitijd: lekker ‘zijn’ in plaats van ‘doen’
  • Gelijkgestemden ontmoeten, samen ‘bubbelen’ en bruisen;
  • Onderzoeken én stilstaan bij je groei.
  • Creëren zonder dat je het meteen verplettert met SMART geformuleerde doelen.

Wat is grasduinen?

Grasduinen is naar binnen keren, innerlijk pelgrimeren. Ontdekken hoe dingen voor jou werken. Los van wat anderen daarvan vinden: dat is niet belangrijk. 

Eens per kwartaal bij jezelf intappen: wie is die leukerd die elke dag het licht in je bovenkamer aandoet? 

Je kijkt terug op de voorgaande maanden, waar zat je glimlach? Je onderzoekt: wat betekenen dingen voor jou? Wat is belangrijk voor jou? Je mijmert vooruit: waar wil je je op richten?

Wat levert dit op?

Het belangrijkste: tijd voor jezelf en inzicht.

Grasduinen kan je net dat ene zetje geven over iets waar je misschien al een tijdje op kauwt. Waar je nog geen woorden voor had. Via schrijven, naar binnen keren en door jezelf te bevragen ontstaan er mogelijkheden die nog niet bij je waren opgekomen en krijg je antwoorden op vragen die misschien al een tijdje pruttelden. Soms verdwijnt iets naar de achtergrond, doordat het niet meer uitmaakt. 

Pelgrimeren met je pen geeft je inzicht vanuit jezelf, zonder dat je hoofd ertussen komt. Kwesties of vragen die al sudderden, kunnen helder worden, zodat jij die volgende stap kunt zetten. Of dat nou gaat over een sollicitatie of een vriendschap die weer aangehaald of juist beëindigd wordt. Iets wat misschien al in de lucht hing. Grasduinen is zelfontwikkelen: waar sta je, wie ben je en waar sta je voor? Wat wil jij het komende seizoen?

Een ochtend spelen met mogelijkheden in plaats van beren op de weg zien. 

Spelen in plaats van piekeren. 

De ultieme schat

Misschien vind je het meest kostbare wel in de tijd en de aandacht die je voor jezelf inruimt. Iets wat er normaliter bij inschiet. Je moet al zoveel. Hier hoef je niets, behalve je glimlach onderzoeken. Je mag stoppen met hollen om te voelen wat je nodig hebt. Hier mag jij je eigen beker vullen, vóór die van de ander bij te schenken. Daar is Grasduinen voor bedoeld. 

 

Hoe-wie-wat-waar

Een pilot, een probeersel. Een experiment voor twee seizoenen voor de prijs van € 199,-

Hiervoor krijg je twee bijeenkomsten van elk tweeënhalf uur met nieuwe, verdiepende, oefeningen die je schrijfspier aanwakkeren en die je aanzetten tot zelfontdekking. Hoe werken dingen voor jou? Wat betekenen dingen voor jou?

Datums lente/zomer:
Donderdag 20 maart 9.00-11.30 uur
Donderdag 19 juni 9.00-11.30 uur

Met wie pelgrimeer je?

Ha, Odette hier. 

Bevlogen bevlinderaar & taalfilosoof.  Kampioen in sterren van de hemel schrijven, wensen uitstellen én omvallen. Jarenlang vertelde ik mezelf onzin. Dat ik stom was bijvoorbeeld, en niet goed genoeg. Grote onzin, er was niks van waar. Kwaliteiten waarmee ik vroeger werd uitgelachen, Fantasie en Verbeelding, zijn inmiddels de drijvende krachten achter mijn bedrijf.  

Daarmee ontwierp ik namelijk een compleet pretpark aan  schrijfoefeningen, die jouw natuurlijke speelsheid aanboren. Vanuit nieuwsgierigheid kun jij bij jezelf naar binnen gluren (zonder dat je hoofd ertussen gaat zitten) om te zien wat er leeft bij jou. Je eigen spullen treden op als ghostwriters en co-coaches: zij vissen op wat er leeft, bij jou. Op die manier hoor je eens van iets anders hoe waanzinnig gaaf en fantastisch jij eigenlijk bent.

Goed plan, ontdekken met die hap

Moet je kunnen schrijven?

Welnee. Je kunt meedoen zonder schrijver te zijn. Grasduinen kent geen grammatica, stijl of Groene Boekje. Hier gaat het erom dat je intuïtie bovenkomt zodat je reflecteert over het afgelopen seizoen en wat vooruit mijmert. Je mag schrijven met pen en papier en het mag ook met je toetsenbord. En ja, tekenen kan ook. 

Wat is dit NIET?

  • Een cursus of schrijfles. Ik leer jou niets over schrijven en Grasduinen gaat niet over stijl, opbouw, verhaalinhoud of techniek. 
  • Ik kijk geen teksten na en ik geef geen feedback, geen tips en geen tops over je teksten 
  • Grasduinen is géén coaching en géén therapie. Je doet aan zelfonderzoek waarbij ik ervan uit ga dat je jouw eigen ontwikkeling kunt dragen

Twijfel je of dit iets voor je is? Neem contact met me op, dan hebben we het er even over. 

Goed plan: je krijg altijd antwoord. 

Eerdere ervaringen uit Winterkeren

” Ik had mezelf opgegeven voor winterkeren. Lang heb ik nagedacht of ik je zou vertellen hoe het mij vergaan is want het liep niet zoals ik vooraf had gedacht. Twaalf dagen schrijven zou wel lukken, zo dacht ik. Helaas…zoals verwacht loopt alles anders. Het mooie boekje door mij uitgekozen kijkt steeds boos als ik het open sla. Mijn lievelingspen weigert alle diensten. Na drie dagen werd ik het zat en stond op het punt met de witte vlag te wapperen. Op de keukentafel zag ik een dik potlood van de bouwmarkt liggen. Mijn lief heeft deze laten liggen. Het potlood keek mij met een glimlach aan. Ik pakte het boekje erbij en zowaar keek het boekje blij. Ik bedacht iets om te schrijven maar het potlood zei: daar doe ik niet aan mee! Ik stapte uit mijn hoofd en liet mijn hand leiden. Zachte lijnen vulden het papier, hartjes, bloemen, doedels. Mijn hart begon te zingen en ik zong luidkeels mee. Voor ik het wist werden de hagelwitte bladzijden gevuld met kleur en tekeningen, aangevuld met hier en daar een kreet van mijn lievelingspen. Zachte, vriendelijke woorden die na een paar dagen wonderlijke zinnen vormden. Twaalf dagen werden het niet…. maar nog altijd dagelijks kleur ik buiten de lijntjes en laat ik mijn hand leiden en mijn hart zingen. “

Adrie van Herwijnen

“Winterkeren heeft mij laten stilstaan in het nu, kijkend naar wat er het afgelopen jaar was, wat ik heb gedaan of niet. En het laat mij vooruit kijken, meest nog onbeschreven en toch ook weer niet. Zelfbewust worden en zijn en zijn met alles wat ik bij me heb, beide waardevol en liefdevol. Heel eerlijk heb ik niet altijd direct geschreven. Soms was het te druk, hadden andere dingen mijn aandacht. Maar dat is het fijne van de mail, het blijft wel even staan in mijn box. Ik voelde niet een haast dat ik het perse op dat moment moest doen. Ook door jouw manier van schrijven. Dankjewel daarvoor. “

Paulien Geels

“Wat Winterkeren mij bracht? Wat voor mij zweverig voelde, liet ik voor wat het was. Ik las jouw stukjes en gaf daar mijn eigen draai aan. Iets wat voor mij héél herkenbaar is, zo werk ik mijn leven lang al. Je gaf dus als het ware mijn brein een zetje in de richting en dat ging er vervolgens mee op de loop. Niet altijd op papier, soms in klei, soms in een ontwerp (al is dat laatste wel op papier, maar dan niet met woorden). Nu werk ik de ontwerpen uit, of ik verwerp ze omdat ze achteraf soms niet bij mij passen. Het was een verrassende manier om naar het jaar te kijken. Volgend jaar doe ik weer mee: eens zien of er verrassend andere dingen uit tevoorschijn komen. “

Noortje Kuhlman, Officevraagbaak

“Zou ik nog eens mee willen doen? Ja graag, zeker. Liefst betaald met ook online contact van een half uurtje of zo. Een plek waar gedeeld kan worden. Soms ontplofte het zowat in mij. Het heeft me heel veel inzicht gegeven. De moedernacht. Het in kaart brengen van de geschiedenis van de moeder van mijn moeder, haar moeder en ook daar weer de moeder van. En het borrelt en bruist na. 2023 is een jaar geweest van stilstaan, ademen, huilen, helen, naar binnen keren, traumawerk verrichten.

Winterkeren heeft veel zachtheid gebracht. Compassie met mezelf, levensvreugde, dankbaarheid. Als ik nu alle oefeningen terug lees van Winterkeren lees ik ze met een glimlach. Wat heb ik hart gewerkt het afgelopen jaar. En wat was het een mooie opmaat voor het uiteindelijke resultaat. Mijn droom realiseren…. “

Diny van den Bout, intra-liberos

Ervaringen uit "30 dagen schrijven"

Wat mensen vertellen over de EigenWijze mail, mijn nieuwsbrief

Wijs besluit! We gaan dat gras van jou omhoog dansen.