Hartenpost

Amsterdam, 27 december 2021

Hallo Odette,

Hier spreekt je hart. Tijdens de meditatie van gisteravond voelde ik het al: jij duikt hier niet volledig in. Dat durf je niet, dat vind je moeilijk.

Eigenlijk ben je doodsbang voor mij en dat heeft zo zijn redenen. De eerste is dat je harten in het geheel niet vertrouwt, want ze kunnen er zomaar ineens mee stoppen. Het gebeurde immers met het hart van je vader. Ineens was hij zomaar dood.

Je vergeet lief mens, dat je vader niet gezond leefde en niet goed voor zichzelf zorgde. Zowel niet op lichamelijk- als op zielsniveau.

Een tweede reden is dat je bang bent voor mij is dat ik je pijn zal doen. Daarom laat je nooit het achterste van je tong zien. Al lijkt dat wel zo. Ik vraag me af waardoor het komt dat je zo bezorgd bent om te worden gekwetst. Heel veel lieve mensen op deze wereld hebben het goed met je voor. Er wordt van je gehouden lief mens. Veel!

Ik ben jouw hart en ik wil je laten weten dat ik slechts voor één persoon klop en dat ben jij! Ik hoor bij jou, ik pas op jou en ik pas bij jou.

Net als jij beschik ik over vele laagjes. De meeste laagjes zijn er nu wel afgepeld, nu we beiden 52 zijn geworden. Ruim een halve eeuw! Toch ben ik jong van geest en sterk en lenig ook. Ondanks je hebt gerookt en van het leven genoten. Gedronken. Godskolere wat een troep was dat, zeg. Als je teveel had gedronken, wist ik niet hoe hard ik moest bonken om je wakker te schudden. Soms was ik zelfs een beetje bang dat je mij wilde verdrinken. Dan sloeg ik nog harder maar dat hielp niet.

Wat wel hielp, is toen ik ging fluisteren. Jij houdt niet van lawaai, dat had ik kunnen weten. Met zachte woordjes heb ik je verteld dat je beter een wat rustiger leven kon gaan leiden. Je “foute” gedrag heb je overigens altijd met “goede” sporten gecompenseerd. Fietsen, hardlopen en yoga. Best een beetje dubbel, maar het ging.

Ik ben blij dat je in 2020 naar me hebt geluisterd en bent gestopt met hardlopen. Wij werden er samen niet gelukkig van. Ik vond het heerlijk buiten met jou maar ik vond het niet fijn dat het altijd maar harder en langer moest. Yoga vind ik fijner om met jou te doen. Dat moet jij toch ook voelen, want je lichaam voelt veel rustiger en zachter aan. Tegenwoordig kun je van mij genieten als je ziek bent, want dan bonken we samen zo lekker door de koorts heen.

Ik ben er trots op, dat je leert om op mij te vertrouwen. Daar ben ik je dankbaar voor. Ik kan je niet beloven dat ik er altijd voor je zal zijn maar ik zal mijn leven met jou altijd verdedigen en ervoor vechten. Je laat mij spreken en dat is een groot goed. Dat mogen meer mensen gaan leren, misschien wel van jou?

Ja, van jou. Omdat jij als geen ander weet hoe kostbaar een hart is en je ook weet hoe vlot een hart kan stoppen. Je weet hoe kostbaar het leven is omdat je het verloor in je vader en het bijna zelf verloor in je verslavingen.

Nu je weet hoe sterk ik ben en dat ik dus best tegen een stootje kan is het tijd om nóg meer samen te werken. Lieve hartenvrouw, ik vind dat jij meer harttaal mag gaan uitdragen. Misschien kun je het anderen laten vinden. Zoals je met “Schrijf jezelf” doet. Echte woorden komen van binnen, vanuit het hart. Jij weet waar wij wonen.

Rest mij om ons een lang en gelukkig leven te wensen.

Ik klop van jou,

Je hart