Ik ben geboren met een zenuwstelsel dat gevoelig is afgesteld. Dat wordt hoogsensitiviteit genoemd. Mijn zenuwstelsel is uitgerust met een extra instrument, dat ik mijn schotelantenne ben gaan noemen. Mijn “intenne” ook wel. Dat is ook de reden waarom er ook een enorme schotel in het logo van Fijnbedraad staat.
Die schotel zorgt ervoor dat ik veel informatie opvang en dat er veel zaken direct bij me binnen komen. Emoties, gevoelens, gedachten. Gemixt met de “normale” wereldse geluiden dat óók rechtstreeks bij me binnenkomt. Luid en ongefilterd. Zie het voor je als het drinken van een ouderwetse kop filterkoffie, waarbij de filter is weggelaten en alles in het kopje drijft.
Een minimaal verschil in temperatuur of in luchtdruk wordt door mijn lichaam direct opgemerkt en wanneer ik een ruimte binnenstap, voel ik of er iets “speelt” in de zin van gevoelens of conflicten. Ik merk het wanneer jij niet lekker in je vel zit en ik voel het ook als je heel gelukkig bent.
Fijnbedraad zijn houdt in dat ik meer tijd nodig heb om af te schakelen, om dingen te plaatsen. Mijn “systeem” heeft tijd nodig, om gebeurtenissen goed te verwerken en emoties te doorvoelen. Als ik dat niet doe dan ga ik ervandaan bewegen. Dan vlucht ik weg. In verslavingen bijvoorbeeld. Als ik niet goed voor mezelf zorg dan neemt mijn hoofd het stuur in mijn leven over. Dan wordt er gepiekerd en gerumineerd, wat inhoudt dat elke scéne of dialoog vele malen in mijn hoofd wordt herhaald en opnieuw wordt afgespeeld met “als je dan…”. Verzamelingen gedachten gaan dan hun eigen gedachten over andere gedachten verzinnen. Dan ratelt het maar door in mijn hoofd. Vermoeiend.
Met de wetenschappelijke term hoogsensititiviteit (ik kan het niet eens foutloos spellen) heb ik weinig op. Het is leuk dat er een term voor is bedacht en gelukkig kun je er steeds meer over vinden, maar dat is niet waar Fijnbedraad over gaat.
Nadat ik veel over gevoelig zijn te weten kwam, ben ik mijn satellietschotel gaan omarmen. Inmiddels beschouw ik haar als mijn persoonlijke planeet (een fijne!) waar ik veel tijd kan doorbrengen. Zo ben ik mijn gevoelige systeem dus “fijnbedraad” gaan noemen. Dat vind ik meer bij me passen. Fijnbedraad zijn is zo een manier van leven geworden.Het is mijn manier waarop ik tegen de wereld en het leven aankijk.
Ik beschouw fijnbedraad zijn écht als een cadeautje. Ik zou niet anders meer willen. Want fijnbedraad schrijf ik de sterren van de hemel, vind ik de mooiste zin(nen) en met mijn fantasie en verbeelding haal ik boven water wat gezien mag worden.
