Badje
In mijn kleine ondernemerskoninkrijk is weer wat ruis ontstaan. Opnieuw woedt er een stevige interne discussie met in de hoofdrol mijn interne azijnzeiker. “Minder loondienst; méér Fijnbedraad, juffie Wolff,” blaft hij. Mijn hart giechelt: zij is wijzer. Ze kent haar pappenheimers intussen een beetje en laat zich niet meer voor het karretje van het een […]
Op rolletjes
In de verte zie ik de oudere man zitten. Op zijn rollator. “Ik snap de commotie niet zo,” bromt hij. Ik trek mijn schouders op in een onvervalst “ik weet het ook niet” gebaar en vraag aan mijn poli collega waar de rolstoel is. Die had ik moeten meebrengen. “Sorry,” zeg ik. “Dat was aan […]
Vertrouwen
Opnieuw dwaal ik met mijn harige dochters van dertien over het groen langs de Ring A10. Het voelt anders dan afgelopen zondag. Ik voel me rustig. Sereen. Ik voel me gedragen. Als een kind waarvan is en wordt gehouden. Ik voel me zelfs zeker. Boven alles voel ik me (be) vrij(d). Vandaag ben ik systemisch […]
Eigen-heid
Zondagmiddag liep ik in het zonnetje, met mijn harige dochters van dertien over het talud langs de Ring A10. Heerlijk buiten dwarrelen en vitamine D opdoen. Sinds de honden puppen waren is de dijk langs de A10 de favoriete wandelplek van ons gezin. Mijn hondenmeisjes kunnen er heerlijk los lopen, zonder gevaar. Waar ze vroeger […]
Éénpittig
Daar ging ik, op 21 december op de pont, richting Amsterdam Centraal. Bestemming: De Ruijterkade, Kamer van Koophandel. Bekend terrein. In de jaren ‘90 werkte ik in het pand ernaast; NOG verzekeringen. Alleen van de plek raakte ik al ontroerd. Snuffend liep ik naar binnen, meldde me bij de balie voor mijn afspraak om me […]
Doos
Tussen een berg losse vellen papier, post-its, een verloren rode draad, een schrijfopdracht waarin het woord Struikenpluiker voorkomt vind ik mezelf zomaar ineens in tranen. Vandaag mag het, besluit ik. Met een woest gebaar schuif ik een tissue over mijn neus. Toch is het niet de lockdown. Ook is het niet het donker wat vandaag geen […]
