Gisteravond moest ik ons Amadeus teleur stellen. De aap van mijn moeder, gered uit de vuilnisbak in 1987. Mams en Amadeus waren onafscheidelijk; twee keer mocht hij met mijn moeder naar Lourdes en twee keer naar Parijs. Toen mams geopereerd werd aan een heup, in 1996 en in 2005, was Amadeus haar kamergenoot, tot hilariteit van de verpleging.

Amadeus was er klaar voor gisteravond. Met z’n zelfgeknutselde lampion, feestmuts en een tasje voor de zoetigheid. Halloween, lekker spokig op straat en maar zingen en maar leuten. Dit jaar is het anders, de deur blijft dicht en wij blijven binnen. “Wat een kutjaar,” brulde hij hartverscheurend, z’n lampion doormidden scheurend.

Toch vierden we iets anders. Geen Halloween (ik heb er vanbinnen eigenlijk een diepgewortelde bloedhekel aan, Amerikaans gedoe) maar wel Samhain. Ik hoopte dat hij dat ook heel leuk zou vinden omdat zijn redster, mijn moeder, meedoet in dat feest.

Samhain is een natuurfeest en het markeert het begin van de winter en de start van het Keltische nieuwjaar. Samhain nodigt je uit om stil te staan bij het gegeven dat de sluier deze avond naar de wereld van de doden heel dun is en je makkelijker contact kunt leggen met de andere kant van deze sluier.

Je viert Samhain met de levenden en met de doden. Op deze avond houd je de herinnering aan hen die niet meer onder ons zijn levend en vier je, dat ze er eigenlijk altijd zijn. Wie herinnert wordt, blijft immers. Samhain kun je gebruiken om alternatief samen met hen te zijn, te praten, te eten en te delen. Om herinneringen op te halen aan wat was, als belofte voor wat komen gaat.

Samhain begint op 31 oktober na zonsondergang en duurt tot middernacht. Het valt dit jaar samen in de Volle Jachtmaan. De volle maan van Stier in Schorpioen. Deze maan (blauwe maan, de tweede volle maan deze maand) is een tijd om te overdenken wat je wilt loslaten en wat mag blijven bestaan en kan overleven voor het volgend jaar.

Ik heb er een Keltische boom kaart op getrokken, om een tipje van de sluier voor het komende jaar op te lichten en te zien wat het jaar brengt.

In plaats van lampionnen en zoetigheid vertel ik Amadeus verhalen over mijn moeder. Hoe geweldig ze was. En zo is ze eigenlijk nooit echt helemaal weg.

Fijne Samhain!