Ik ben zoals Herman Finkers ooit. Als je blauwe kussentjes bij me wilt kopen, verwijs ik je probleemloos door naar de Blokker. Ik vergeet dat ik zelf prachtige groene of oranje exemplaren heb.
Ik wil iets doen zoals jij!
In de afgelopen week had ik een ongelooflijk leuke ontmoeting met iemand in mijn Zoomschermpje. Hij heeft iets uitgevonden waar de hele wereld blij van gaat worden. Daar wilde hij over bloggen. Of ik erbij kon helpen, want ik schrijf zo leuk. Bovendien beschik ik over lef, vond hij.
“Ik wil het doen zoals jij deed,” zei hij bijna letterlijk.
Wat ik deed
Ik verwees hem naar echte copy- en ghostwriters op Linkedin. Leek me beter. Die konden zijn bereik vergroten, hem een podium geven. Ik was voldaan en opgelucht: weer een klant in volle tevredenheid geholpen.
In de dagen na het gesprek voelde ik een klein, triest geel bozig vierkantje in mezelf ontstaan. Het daalde bokkig af naar benden, naar mijn maag, waar het bleef mekkeren. Het kwam met een belangrijke vraag.
“Wat maakt nou dat als mensen bij je aankloppen met de vraag dat ze willen schrijven ZOALS JIJ, dat JIJ ze vervolgens doorverwijst naar iemand anders, zonder met je ogen te knipperen? Det, wat is dat voor bullshit?”
Het stomme is: ik had mijn potentiele klant in kwestie ook nog naar mensen doorverwezen die waarschijnlijk helemaal niet bij zijn vraag passen. Hooguit ben ik ‘collegiaal’ maar ook niet echt want ik verwijs het nog verkeerd ook. Zelfs dat kan ik niet.
Voortschrijdend inzicht = niet tegenstrijdig!
Sinds ik op de hoogte ben van het bestaan van voortschrijdend inzicht heb ik geleerd dat ik overal op kan en mag terugkomen. Ook als het tegenstrijdig lijkt en ja, voortschrijdend inzicht kun je overal op toepassen. Op de smaak van een ijsje, een bestelling bij een lunchroom én op het aanbieden van een nieuw product. Ik noem het inmiddels: mijn eerste impuls een tweede kans geven.
Terugspoelen en de herkansing spelen.
Dus schreef ik een mail. En nu maar zien.
Geen kussentjes: wel bloggen
Die kussentjes? Daarvoor ga je nog steeds naar Blokker.
Maar wanneer je wilt schrijven vanuit je hart en zinnen wil vinden waarvan je niet wist dat ze bestonden, noch dat je ze kon schrijven, kom je naar mij. Ik heb er (nog) geen naam voor en geen verkooppagina maar dat boeit niet. In een vorig leven heette ik niet voor niets Lettersmid en bovendien ben ik taalfilosoof.
“Schrijf jezelf Monologisch” heeft ook geen verkooppagina en dat loopt ook.
Wat betekenen tweede kansen, voortschrijdend inzicht of ergens op terugkomen voor jou? Laat je het weten? Je krijgt altijd antwoord.
2 reacties
Lieve Odette,
Gelukkig kom je op je dwaalspoor terug. Krijg je een leuke klant in de schoot geworpen, verwijs je hem door. Doodzonde voor hem en voor jou. Ik hoop van harte dat hij weer bij je aanklopt. Ik hoop nog meer dat je zelfvertrouwen ook een boost krijgt. Je vertelt er zo voortvarend over, maar als puntje bij paaltje komt donder je nog vaak in je eigen valkuil. Smijt dat ding eens dicht, dient nergens voor. Hop aan de slag met die Willy Wortel, wees zijn lampje. Ben wel stiknieuwsgierig naar die uitvinding.
Lieve Groet,
F. met dank voor je vertrouwen.😘
Lieve mevrouw F.,
Je ziet het goed. Ik donder te vaak in mijn eigen valkuil. Heb en had ik hele gesprekken over. Wat blijkt? Veel coaches (of begeleiders/hulpverleners of hoe je het ook noemt) verkopen iets waar ze zelf nog niet helemaal meester in zijn. Het verschil is dat ik open en bloot over mijn valkuilen en struikelpartijen schrijf. De rest is (helaas) nog niet zo ver….
Ik leer elke dag bij. Een half jaar geleden zou ik mezelf hebben vervloekt en verder niets meer hebben gedaan behalve bokken. Dan had ik het laten gaan en mezelf blijven afkraken. Nu ben ik een stap verder, in die zin dat ik mezelf een adempauze gun en mijn 1e impuls een 2e kans geef, door de herkansing te spelen.
Dank dat je het nog eens wilde plaatsen hier.
Opdat ik niet vergeet. Dank je wel mooi mens.
Groet,
Miss Ontwikkeling 😉