In 2009 begon ik met bloggen op het web.
Ik begon met stukjes schrijfwerk over mijn baan als assistente in een Amsterdamse gynaecologenpraktijk. In feite waren het mijn reflectieverslagen, omgebouwd tot (toen nog best lange) columns. Het werden inkijkjes vol verwondering over wat me bewoog.
Tegelijk werd iets gevoeligs als een bezoek aan een gynaecoloog voor andere mensen ineens toegankelijk, normaal en begrijpelijk. Wat ik mocht terugontvangen.
Zodoende ben ik nooit meer gestopt met schrijven over wat me beweegt.
Zo schreef ik over de verschillende verbouwingen van mijn huis, (tot een boek aan toe), ik schreef over de lotgevallen én de avonturen van onze Volvo oldtimer Anders én ik schreef over het intensieve proces rondom de ziekte en het overlijden van mijn moeder.
Voor mij is schrijven orde scheppen in de chaos, woorden vinden voor gebeurtenissen die zich lastig in woorden laten vangen om uit te spreken. Met schrijven schep ik overzicht in dat drukke brein van mij, dat bijna altijd aanstaat.
Schrijven is voor mij ook: iets laten zien wat bovenkomt om gedeeld te worden. Vreugde én verdriet. Het maakt het mogelijk om mijn verwondering uit te spreken over grote en kleine hartzaken.
Want mijn schrijfwerk komt rechtstreeks en vers afgebakken (soms dwarsgebakken) uit mijn hart.
Ik zou niet eens écht zakelijk kunnen schrijven, al doe ik mijn best op LinkedIn en hier, op de site van Fijnbedraad. Echte verkopers kunnen dat beter.
Het geeft niet want daar gaat het mij niet om. Bij schrijven gaat ’t mij om de lol, het plezier hebben in schrijven. De verwondering die ontstaat als er ineens een stukje tekst ontstaat, dat raakt.
De verbazing die over het gezicht van mijn klanten glijdt, als ze ontdekken dat ze kunnen schrijven. Wanneer ze geraakt worden door hun eigen woorden, doordat ze ineens kunnen schrijven over iets wat eerder nog onmogelijk leek.
Een momentum dat een bepaald inzicht gaf, of iets bijzonders uit het leven, het werk of onderneming, dat ze eerder nog als “ik doe maar wat” omschreven.
Omdat ik me een leven zonder bloggen niet meer kan voorstellen, heb ik ‘Schrijf jezelf’ een zusje gegeven. Ze heet “Vind je zin” en het is iets voor jou, als je graag zou willen leren bloggen vanuit je hart, je erover denkt om een blog te starten en daarbij vastloopt in je hoofd.
Misschien heb je nagedacht over de zichtbaarheid van je schrijfwerk en kreeg je daar alleen al de kriebels van. Je schrijfwerk moet immers mooi zijn, het moet een doel hebben én het moet kloppen met wie je bent. En oh ja, het mag ook nog passen voor de buitenwereld. Want die heeft er natuurlijk ook iets van te vinden.
Met die ‘functie-eisen’ wordt schrijven lastig of misschien wel vervelend. Meestal komen dan ook de virussen “niet goed genoeg” en “wie zit er nu op mijn verhaal te wachten” boven tafel.
Ik noem mezelf niet graag expert.
Maar toevallig ben ik een uitblinker als het om die twee eerdergenoemde virussen gaat. Ik weet waar ze beginnen, met welke valse eiwitten ze gevoed worden en ik weet ook hoe je ze uitroeit, zodat jij virusvrij kunt gaan bloggen.
Omdat jouw schrijfwerk goed genoeg is, juist omdat het van JOU is. Wil je starten met bloggen? Kom dan gerust bij me op de lijn. Ik geef je graag een zetje in de goede richting.
