Het geheim van de lettersmid
Ik ben geen standaard (schrijf)coach. Ik kijk anders, dénk anders en dus doe ik ook anders. Als taalfilosoof wakker ik op een creatieve manier je verbeelding aan, zodat jij in contact komt met je binnenwereld. Op een manier zonder dat je erover hoeft te praten of het gevoel krijgt dat je therapeutisch binnenstebuiten wordt gekeerd.
Wanneer je sensitief bent aangelegd denk je diep na over het leven en wat ermee samenhangt. Als jij over gebeurtenissen of problemen moet nadenken of erover moet praten, dan heeft jouw brein de natuurlijke neiging alle scenario’s te schetsen, inclusief de zijspoortjes en andere bochtjes. Dan “verdwijn” je al gauw in je hoofd en zit je middenin de situatie die je wilde beschrijven en is niet de bedoeling.
Ik doe niet aan gegraaf of therapeutisch werk: jij zet stukjes van je leven in om ze te ont-leden, zodat je dingen in een ander perspectief kunt zien.
Antropomewattes?
Dat is het toekennen van menselijke eigenschappen aan niet-menselijke wezens of dingen.
Lullen met je spullen dus. In mijn werk krijgen je spullen een stem als ghostwriter. Ze kennen jou langer dan vandaag en weten hoe jij dingen doet. Dat kunnen ze jou teruggeven.
Voorwerpen zijn nooit zomaar: ze kwamen om een reden en op een tijd in jouw leven. Voorwerpen geven veiligheid, afstand en houvast wanneer jij een verhaal te vertellen hebt dat je emotioneert, of wanneer iets pijnlijk is of moeilijk te verwoorden. Voorwerpen doen niet aan spelling of grammatica en ze spreken óók lichaamstaal.
En ze kunnen fantastisch Schrijfspelen.
Schrijven uit je losse pols. Of je tenen. Je buik ook, trouwens.
Mijn werk bestaat uit een mix van positieve psychologie, ACT, provocatief coachen, narratief coachen, opstellingswerk, improvisatie, voice-dialoge en intuïtieve schrijftechnieken.
Mijn vader overleed een week voor ik zeventien werd.
De avond ervoor hadden we ruzie gehad over een bord spruiten. Hij overleed in zijn slaap. Ik heb nooit afscheid van hem kunnen nemen en met die ruzie is het niet meer goed gekomen. Omdat ik niet meer met mijn vader kon praten, schreef ik hem briefjes. Vanuit het perspectief van bijvoorbeeld de grasmaaier, die liet weten dat hij roestig werd omdat hij niet meer werd gebruikt. Ik bereikte hem via de sneeuwklokjes, die hem vertelden hem óók te missen. De schuur van mijn vader die mopperde over dat hij werd leeggehaald en werd gevuld met ander spul.
Toen ik veertig werd vond ik deze briefjes terug in een oud geldkistje uit de bloemenwinkel van oma. Mijn vaders moeder. De briefjes gaven mij perspectief en ruimte om de nacht waarin mijn vader overleed voor het eerst echt te beschrijven, zonder “terug te zakken” in het moment of de emotie. Een wereld van verschil.
Eind 2024 leerde ik dat het werken met voorwerpen Antropomorfisme heet.
Anno 1987 waren er geen coaches die bekend waren met rouw en verlies. In volwassenen vond ik geen veiligheid, aangezien ze zelf óók niet hadden geleerd om met verlies en rouw om te gaan. De stille generatie. Ik ging naar school, haalde mijn diploma’s en dat was het. In de zomer van 1987 vond mijn moeder een speelgoedaap op de vuilnisbelt, genaamd Amadeus.
Amadeus werd onze talking stick: via hem wisselden mams en ik onze gedachten en ervaringen uit. Over leven, dood en andere ‘moeilijke’ dingen. Amadeus kreeg verschillende stemmetjes. Een kritische stem maar ook kon hij ons toejuichen, wanneer we iets moeilijks hadden gedaan. Erfrechtkwesties bijvoorbeeld. Testamenten. Financiële afwikkelingen.
Amadeus werd een expert in rouw- verlies kwesties. Ook ontwikkelde hij ervaringsdeskundigheid in verslavingszaken. Soms – hij is intussen bejaard doch nog zeer helder van geest en geen pluisje minder eigenwijs – betrek ik hem in mijn sessies. Helemaal als hij in het snotje heeft dat jij de werkelijke vraag of kwestie kunstig omzeilt.
In 2023 ontdekte ik dat het omgaan met die innerlijke stemmen en die gedachten een naam heeft: Voice Dialogue.
Vandáár die voorwerpen. Het zijn liefdevolle co-coaches en ghostwriters. Jouw plant kan jou iets teruggeven over de manier waarop je hem water geeft op maandagmorgen. En dat er een verschilletje zit in de vrijdagmiddag. Jouw afstandsbediening weet hoe jij dingen aanpakt. Je koffiemok kent je theesmaak en je sneaker weet op welke dag het buiten hollen is of niet. Daarnaast geven ze jou afstand en perspectief wanneer iets te dichtbij komt. Daarom geeft een voorwerp een unieke kijk op je blinde vlek: omdat je er zelf niet bij kunt.
Werken met voorwerpen gebeurt altijd liefdevol. Het is een bijzonder krachtige ervaring wanneer jij een compliment krijgt van je lievelingsboek. Het geeft kracht wanneer jouw smartphone je een liefdevolle boodschap voor je heeft. Meer dan wanneer iemand anders het tegen je zegt.
Handig om te weten
Mensen zoals jij en ik.
Ik werk met twee tarieven.
Niet omdat de ene klant meer waard is dan de ander, maar omdat omstandigheden verschillend zijn. Voor ondernemers en bedrijven hanteer ik een hoger tarief dan voor particulieren. Dat komt doordat ondernemers en bedrijven de kosten van coaching of scholing veelal in mindering kunnen brengen op de winst en past bij de ruimte die ondernemers daarvoor in hun begroting hebben.
Voor particulieren ligt het tarief lager, omdat ik weet dat niet iedereen zijn persoonlijke ontwikkeling als kostenpost kan opvoeren bij de Belastingdienst en niet elke werkgever de middelen of de bereidheid heeft om bij te dragen aan werkgeluk.
Zo blijft persoonlijke ontwikkeling voor iedereen eerlijk en haalbaar, zonder dat ik hoef in te leveren op aandacht, speelsheid en kwaliteit.
Wanneer je met mij samenwerkt, kijken we bij de start of je als particulier of ondernemer deelneemt. Dat bepaalt je tarief.
Daarna draait alles om wat we samen gaan maken, schrijven, ontdekken en uitspoken. Want dáár zit de echte waarde.
Da’s een kennismaking. Kost niks en ik verkoop je niks.
Elke maandag eigen wijsheid en bemoediging in je inbox. Een fijne brief voor Fijne Mensen.
© Odette Wolff -Fijnbedraad 2024
Fotografie: eigen materiaal en foto’s gemaakt door Esther Bekker fotografie, waarvan sommige bewerkt door Odette. De illustraties zijn van Mariët van de Merwe-MMM-Illustraties
