Fijnbedraad

Bij mijn geboorte werd ik uitgerust met een extra antenne. Fijnbedraad dus. Ik beschik over een sensitief zenuwstelsel, dat zo gevoelig is afgesteld dat ik temperatuurverschillen of verschillen in luchtdruk ogenblikkelijk opmerk. Wanneer er iets verandert in mijn omgeving of aan jou, zie ik dat meteen. Als ik een ruimte binnenstap waarbinnen niet uitgesproken zaken en/of conflicten rondzwemmen, voel ik dat ook. Wanneer ik iets doe of moet doen dat niet bij me past of niet zinvol is voor mij, geen betekenis heeft, dan word ik ziek.

“Ik kan niet anders dan mezelf zijn. Ik moet authentiek zijn. Mijn zenuwstelsel is zo bedraad dat als ik niet authentiek voor mezelf kan zijn, dat ik ziek word.”

Rae Maté, the wisdom of trauma

Ik ben een rozenstruik

Misschien heb je het wel eens gezien als je langs een wijngaard bent gereden. Voor de rijen druivenranken staan vaak rozenstruiken gepland. Meestal is dat aan het begin (kop z’n kant) en meestal ook aan het einde van de rijen. Als ‘t een grote wijngaard is, staan er soms ook nog wat struiken tussen de ranken in. Dat is niet voor niets. De rozenstruik staat er met een missie.

Rozenstruiken zijn uitermate gevoelig voor zaken van buitenaf die niet bij de struik horen. Dingen als insecten, parasieten  en schimmels. Wanneer de rozenstruik grauw wordt, stopt met bloeien, gaat hangen of andere tekenen van ziekte vertoont, is dat voor de wijnboer redenen om direct  tot actie over te gaan, vóórdat de kostbare wijnranken door ziekte of schimmel worden aangetast. De rozenstruik treedt in dit verband op als alternatief alarmsysteem.

Antennesignalen

Op momenten dat ik niet lekker in mijn vel zit, kan mijn antenne ervoor zorgen dat ik teveel signalen uit de buitenwereld oppik waardoor ik overprikkeld raakt. Dan verkeer ik in feite ook in een alarmfase, zonder dat dit daadwerkelijk het geval is. In de Corona pandemie is die alarmfase regelmatig een uitdaging. Als ik niet goed ben geaard is mijn lontje al gauw tekort, raak ik overprikkeld, word ik angstig  en kan ik weinig meer hebben.

Zelfzorg is het recept

In de loop der jaren heb ik geleerd goed voor mezelf te zorgen, net als de wijnboer zorgvuldig omgaat met zijn druivenranken. Ik heb veel tijd alleen nodig, breng veel tijd met mezelf door. Alleen, niet eenzaam, laat dat duidelijk zijn. Meestal wandel ik in de natuur, soms woon ik een tijdje in een boek. (of een cursus)  Deze activiteiten geven mij energie en zorgen ervoor dat ik lekker in mijn vel blijf, samen met goede voeding en het beoefenen van yoga.

De kunst van hoogsensitiviteit

Wanneer ik lekker in mijn vel zit, goed geaard en geworteld ben, kan ik de signalen van mijn lichaam beter oppikken. Op die momenten is die extra antenne een supermooi instrument, want dan faalt dat innerlijke “systeem” eigenlijk nooit.

Dan vind ik de zin, zie ik wonderen en kunststukjes  die anderen niet zien en kan ik eindeloos diepzielduiken. Op die momenten tover ik de mooiste woorden uit mijn toetsenbord, voel ik me een ware kunstenaar en loop ik over van geluk