Deze week vond ik mezelf zomaar over mijn fietsstuur gebogen, staand op een zekere brug, ergens in de Wijdewormer. Blijkbaar zomaar naartoe gefietst. Het pand staat al ruim een half jaar in mijn telefoon onder funda opgeslagen. Waarom? Geen idee,…
Galanthus, cum amor
Wanneer ik aan mijn vader denk, zie ik altijd eerst zijn ogen. Indringend blauw, zoals de hemel kan zijn op een koude winterochtend in februari. Helder, niet ijzig. Het is die kleur blauw waarmee de lucht lijkt uit te schreeuwen…