Of: wat je kunt leren van de reiger.
Daar is hij. Statig stapt hij door de ruimte die hij zich heeft toegeëigend. Statig, hooghartig bijna, kijkt hij vilein om zich heen of hij ergens een visje kan verschalken. De huichelaar kan sluipen, en aan de andere kant kan hij net zo goed krijsend de lucht in schieten, als een chagrijnige filosoof.
In mijn straat maakt Achmed de dienst uit. Wij noemen hem zo doordat zijn blik net zo dodelijk is als die van de poppenterrorist van Jeff Dunham. Tegelijkertijd hoor je hem bijna “I kill you” krijsen, wanneer hij zijn slachtoffer in het vizier heeft.
Achmed gedraagt zich niet altijd als een sluipschutter: soms mist hij zijn doel. Of hij struikelt en flikkert vroegtijdig de sloot in. Boeit hem allemaal geen reet. Zonder zich af te vragen of hij wel reiger genoeg is, slaat Achmed met een luide schreeuw zijn vleugels uit en zoekt een betere plek. Hij doet niet aan getwijfel en evalueert niet met zichzelf over de vraag wat hij zou kunnen verbeteren om meer te vangen.
Achmed heeft geen criticus in zijn hoofd wonen, die ‘m beschimpt over zijn vistechniek. Achmed verricht geen interne audit met zichzelf over de vraag of hij wel op z’n goede been stond, of dat zijn kraag misschien te luid klapperde in de wind.
Niets van dat al
Achmed reigert gewoon. Het zal hem aan zijn veren jeuken: hij doet niet aan gezellige theekransjes of netwerkjes. Hij trekt zich nergens iets van aan: Achmed schijt je onder vanaf een lantaarnpaal. Schaterend: geen probleem. Ons Achmed hier is kampioen in één ding: reiger zijn.
En precies dáárin zit voor mij een les. Mijn niet-aflatende perfectionisme en ongemak te laten zijn, voor wat het is. Niet verdragen of uitzitten: omarmen. Ook als ‘t zaakje stinkt, jeukt of nog wat schrijnt. Wat schuurt, gaat op den duur vanzelf glimmen.
Onweerstaanbaar echt.
Achmed leeft voor en daarmee is hij een uitstekende leermeester. Een praktijkbegeleider. Misschien voelt jouw vijver deze lente ook te nauw en te zuurstofarm. Mogelijk heb jij in tijden als deze ook een ander stekkie te vinden. Een nieuwe baan, of een andere functie in hetzelfde bedrijf.
Vraag van Aag:
Wat gebeurt er van binnen met je, wanneer je een ander stekkie overweegt? Voel je een juichje?
Lief mens, wat weerhoudt je om je vleugels uit te slaan? Wanneer je uit je vijver wilt stappen om een ander poeltje te ontdekken en je hebt geen idee welk poeltje precies: plan hier je onderonsje. Dat is gratis en verplicht je tot niets. Het geeft je helderheid in een half uurtje.
PS: Achmed dus. Dat komt door die terrorristenpop van Jeff Dunham. Onze vriend hier krijst namelijk – vrij vertaald – steeds dezelfde boodschap tegen zijn prooi: “I kill you”. Hij schreeuwt trouwens ook tegen de eendjes en de meerkoetjes. En toch houd ik van Achmed. En van zijn achthonderd Waterlandse broers, die ik nooit uit elkaar kan houden.
