Donderdagmiddag. Het is weer zover, het moet en kan niet worden uitgesteld. Ik duik met mijn neus onder de bank. Er mag wel even iets
Er is niets zo verschillend in mijn mensenleven als het strikken van veters. Van mijn wandelschoenen, die heel anders aanvoelen als de roze Nike Airs,
Ergens hoor ik iemand roepen. Ik zet mijn oren op hun vertrouwde niet-luisteren stand. Ga heen zeg, het is nog veel te fijn buiten, al
Heel voorzichtig ga ik zitten. Jemig wat ben ik stram en wat is het lang geleden. Wat wiebel ik. Even ben ik bang dat ik
Boeken zijn mijn guilty pleasures. Op verschillende manieren. Zo kan ik eindeloos boeken kopen, ook als het eigenlijk niet (meer) kan. Daarnaast kan ik schaamteloos
Amsterdam, 27 december 2021 Hallo Odette, Hier spreekt je hart. Tijdens de meditatie van gisteravond voelde ik het al: jij duikt hier niet volledig in.
© Odette Wolff – Fijnbedraad, 2019-2022