(en al heulmaal niet door jezelf!)
In 2009 en 2010 volgde ik masterclasses columnschrijven bij een bekende schrijfster. Ze verzocht me om te stoppen met bijvoeglijkheden en bijzinnen want daar had niemand wat aan.
In 2018 stuurde ik haar mijn boek.
“Daar is nou werkelijk geen kromme zin in te vinden,” mailde ze mij.
Dat boek staat vól bijvoeglijkheden. Het bevat een verzameling columns over de reparatie van het fundament van mijn huis, tussen 2009 en 2012.
Een verbouwing ís een bijvoeglijkheid op zich.
MAND: laat je niet weerhouden door wat anderen roepen. (en ook niet door je eigen bezwaren of je hoofd)
Schrijf dat boek.
Schrijf dat LinkedIn bericht.
Jij bent niet te vangen in modellen. Dus jouw schrijfstijl past niet in schriftelijke gietvloertjes.
Blijf lekker jezelf: daar wordt de wereld leuker van.
Dat gedoe met K’s?
Kaas was altijd al iets voor op een borrelplank of ‘n broodje.
Of in de fondue.
2 reacties
Ik heb jouw boek in mijn bezit en was verbaasd over de reactie van de columniste. Zou ze het wel gelezen hebben? Of wilde ze gewoon aardig zijn. Er staan niet alleen maar perfecte zinnen in. Het is wel een heerlijk en eerlijk verslag van de perikelen waar we toen met zijn allen bij CX van mochten meegenieten.
Doen … dat boek schrijven. Eerlijk gezegd heb ik daar helemaal geen zin in. Mij is dat verbond echt te groot. Veel te lui voor. Wat dat betreft dus 100 % mezelf.
Geen idee hoe ze het bedoeld heeft en wat ze destijds precies gelezen heeft. Vond het grappig, temeer vanwege haar eerdere commentaar destijds. Ik werk sinds 2022 aan een ander boek. Over hersenspinselen en brein errors. Of het er ooit komt? Natuurlijk. Met kerst.
Welke kerst weet ik dan weer niet. 🤣😉