Als ik naar mijn klanten kijk, hebben de enkele overeenkomsten. Allemaal zijn ’t heel fijne mensen, waarbij ‘fijne’ niet alleen terugslaat op het karakter, maar ook verband houdt met hun energie en hun eigen manier van doen, die heel natuurlijk is.
Waarbij ze een diepgeworteld gevoel hebben ontwikkeld omtrent rechtvaardigheid en authenticiteit.
Rechtvaardigheid heeft echter een dubbele betekenis voor mijn klanten.
Enerzijds gaat het over recht doen. Dingen doen zoals dat hoort en netjes is. Dingen die je doet in je werk, je gedrag in vriendschappen, de omgang in je relaties. Iets doen of betekenen (altijd nuttig en zinvol) zonder daarbij afbreuk te doen aan de ander.
Bijna altijd stellen mijn klanten het belang van die ander voorop.
Waarmee ze afbreuk doen aan zichzelf.
Dat komt, doordat het rechtvaardigheidsgevoel zo diep zit, dat mijn klanten er soms voor zichzelf niet (meer) bij kunnen komen. Want mijn klanten werd, wanneer ze hun gevoel wilden volgen, verteld dat zoiets niet kon. Dat het niet netjes was, niet zoals het hoorde.
Egoïstisch.
Daarnaast betekent rechtvaardigheid voor mijn klanten ook iets met overtuigingen. Meestal met wat ze zichzelf vertellen. Mijn klanten zeggen bijvoorbeeld dat ze iets doen, omdat ze dat al jaren zo doen. Omdat ze zo zijn.
Bij sommige labeltjes bijvoorbeeld, die ze kregen opgelegd.
Warrig bijvoorbeeld, of chaotisch.
“Ik ben een warhoofd, zo ben ik nu eenmaal.”
Zo wordt een rechtvaardiging ineens ook een verontschuldiging.
Maar wat nou als je jezelf gewoon flexibel kon noemen in plaats van chaotisch, lief mens? Het is een pure kwaliteit wanneer jij hoofd- van bijzaken kunt onderscheiden en de boel de boel kunt laten. Je niet laat afleiden door onbelangrijke futiliteiten of de was wel gestreken is en of er geen stof op de vensterbanken ligt.
Wanneer jij de diepere essentie achter de rommel hebt gezien en het kunt loslaten om er op een rustiger, ander moment op terug te komen, is dat puur goud.
In patiëntcontact bijvoorbeeld, of in een ruzie.
In een relatie.
De (drie) dubbele bodem van rechtvaardigheid. Hij komt vaak langs, in combinatie met die andere ‘lastige’ waarde.
Authenticiteit.
Wanneer mijn klanten worstelen met de dubbelzinnigheid van rechtvaardigheid, stoeien ze meestal ook met authenticiteit. En dus met zichzelf. Hebben ze ergens ‘vrijheid’ bovenaan het lijstje vermeld, terwijl ze vastzitten in een baan die ze al lang niet meer leuk vinden.
Doen ze werk dat niet (meer) bij ze past omdat ze vinden, dat het niet gerechtvaardigd is om op te stappen. Om voor zichzelf te kiezen. Dat het beginnen van een eigen zaak gewoon écht niet kan.
Dwars door de lichamelijke weerstand heen, die ze ervaren en die wordt weerlegd door hun hoofd, dat er van alles van vindt en ze iets anders vertelt. Eromheen lult.
Dat prachtige, drukke hoofd vol beelden en indrukken, dat gewend is om bij elk plaatje een passend verhaal op te lepelen. Waarbij het begint te haperen. Omdat het niet meer past.
Wat als jij jezelf eens een ander verhaal zou kunnen vertellen? Een verhaal dat past, met een eigen perspectief? Wat als je zou ontdekken dat rechtvaardigheid geen verontschuldiging is, maar een pleidooi voor het recht dat je hebt om je eigen leven te leiden?
Wees welkom. Plan een Ontmoeting
Ont-doe jezelf van overtuigingen en patronen die niet bij je passen en die niet kloppen. Vind je vuur en kom je goud ontdekken. Ik haal het graag bij je naar boven.
